TEAM ORANGE

DAN GA JE TOCH GEWOON WEG?

VOOR INTERNATIONAL DOMESTIC VIOLENCE AWARENESS MONTH

Vroeger op mijn middelbare school openden we de dag door in de eerste vijf minuten van het eerste lesuur te luisteren naar een artikel, een verhaal of een gedicht om even stil te staan bij een maatschappelijk onderwerp. Een aantal docenten vond een dergelijke dagopening onzin, maar mijn docent Frans sloeg de dagopening nooit over. Hij nam altijd die vijf minuten tijd om ons voor te lezen over cultuurverschillen, politieke verkiezingen of de gevaren van drugs. Meestal luisterden we om daarna over te gaan op de orde van le jour. Maar ik vergeet nooit die ene keer, dat we niet meer aan Frans toekwamen.

Niet zo simpel
Ik ben altijd iemand geweest die graag praat. Gelukkig zit ik daarmee wel op de juiste plaats in de cabine. Er is altijd tijd en ruimte om gezellig een praatje te maken met een collega of een passagier. Maar vroeger op school moest ik soms mijn mond houden en dat ging niet altijd even goed. Zoals die ene ochtend, tijdens het eerste uur Frans.
Het verhaal ging die dag over huiselijk geweld. Een jonge vrouw werd geslagen door haar vriend.
Tot de grote verbazing van mijn veertienjarige ik, bleef de vrouw uit het verhaal bij hem. ’Je blijft toch niet bij iemand die je slaat? Dan ga je toch gewoon weg?!’ zei ik zachtjes tegen mijn vriendin Inge.

Geïrriteerd stopte mijn docent met voorlezen. ‘Wat is er zo interessant dat je het nodig vindt om door me heen te kletsen, Ilona? Iets dat je wilt delen met de rest van de klas?’ Hij dacht dat ik niet oplette en het over hele andere dingen had. Maar wat ik zojuist had gezegd, durfde ik best met de hele klas te delen. Vol overtuiging zei ik ‘Ik snap niet dat ze bij hem blijft. Als je vriend je slaat, dan ga je toch weg?!’.

Mijn docent legde uit dat het vaak niet zo simpel is. Mensen in relaties waar geweld voorkomt, blijven soms omdat ze naast de pijn en vernedering ook mooie momenten kennen met hun partner. Ze blijven uit liefde, of uit angst. Ze blijven omdat ze overtuigd zijn dat ze hun partner kunnen ‘fixen’, of ze blijven omdat ze zo vastzitten in een web van leugens en manipulatie, dat ze niet eens door hebben hoe slecht het voor hen is. Onze lesboeken bleven die les in de tas. Een mooie discussie ontstond, waar we meer van hebben geleerd dan van de rijen Franse woordjes. <<<
 

WHY DON’T YOU JUST LEAVE?

FOR INTERNATIONAL DOMESTIC VIOLENCE AWARENESS MONTH

Back in my middle school, we opened the day by listening to an article, a story or a poem for the first five minutes of the first class, to reflect on a social topic. A lot of my teachers thought such a day opening was nonsense, but my French teacher never skipped it. He always took those five minutes to read to us about cultural differences, political elections or the dangers of drugs. Most of the time we just listened, before moving on to the order of le jour. But I'll never forget that one time when we didn't even get to opening our textbooks.

It’s not that simple  
I've always been the kind of person who loves to talk. Maybe that is why the cabin is the right place for me. There is always time and opportunity to have a nice chat with a colleague or a passenger. But back in school I sometimes had to keep my mouth shut and that didn't always go well. Like that one morning, in French class.
The story of that day was about domestic violence. A young woman was beaten by her boyfriend. Much to the disbelief of my fourteen-year-old self, the woman in the story stayed with him. Why would she stay with someone who beats her? Why wouldn’t she just leave?!’ I whispered to my friend Inge.

Annoyed, my teacher stopped reading. ‘What's so interesting that you feel the need to interrupt me, Ilona? Something you’d like to share with the rest of the class?’ He thought I wasn’t paying attention and I was talking about something completely different. But what I had just said to Inge, I dared to share with the whole class. Full of conviction, I said, ‘I don't understand why she's staying with him. If your boyfriend hits you, why don’t you just leave?!'

My teacher explained that it’s often not that simple. People in relationships where violence occurs sometimes stay because in addition to the pain and humiliation, they also have shared beautiful moments with their partner. They stay out of love, or out of fear. They stay because they're convinced they can "fix" their partner, or they stay because they're so caught up in a web of lies and manipulation that they don't even realize how bad it is for them. We never got to opening our French textbooks for that class. A beautiful discussion ensued, from which I think we've learned more than from the rows of French words. <<< 
 
Ilona Hindriks