IPB(lues)

Als alleenstaande zonder kids maak ik veelvuldig gebruik van de IPB companion regeling. Deze is verre van ideaal, maar biedt mensen zoals ik gelukkig toch de mogelijkheid om iemand die je dierbaar is, eens mee te laten genieten van een mooie trip en te laten zien hoe het vliegende bestaan er in de praktijk uitziet.

Zo wilde ik een aantal jaren geleden mijn beste vriend meenemen op een vijfdaagse Kaapstad. Altijd een populaire bestemming maar het proberen waard. Destijds beschikten enkel het kader en de vliegers over een iPad en was ik voor de bezettingsgraad afhankelijk van de informatie in de Travelshop. Het zag er redelijk oké uit, dus ticket gekocht en op hoop van zegen naar Schiphol.

Vriend of vríend?
Bij de pre-briefing meldde ik netjes dat ik een vriend mee had als companion. ‘Is het je vriend of een vriend?’ vroeg de SP. ‘Het is een vriend’, antwoordde ik, ‘en dat zal voor zich spreken wanneer je hem ontmoet.’ Ze lachte en informeerde me dat het allemaal wat krap werd want de vliegers bleken ook twee ipb-ers mee te hebben en een collega die nog niet zo lang in dienst was, probeerde haar vader mee te nemen. ‘Nou, gezellig hoor’ zei ik, en vervolgens ‘Hoop dat het allemaal lukt.’  

Ik liep verder en bleef nog even kletsen bij een van de andere pre-briefing tafels waar een vriendin van mij zat, tot mijn SP nog even naar me toekwam. ‘Ehm, nog eventjes over die vriend van jou… Is dat echt een goede vriend?’

- ‘Het is mijn beste vriend. Hoezo?’

- ‘Het zit namelijk zo: De captain vindt het leuk om de vader van die collega mee te   nemen…’

- ‘Hoe bedoel je? Het gaat toch op nummer?’

- ‘ Eh ja, maar voor de cockpit stoel.’

Het antwoord overviel me en raakte me ook. Ik moest het even laten bezinken maar besloot even later om er na de briefing toch op terug te komen.  

Kappers en kroegen
Na de briefing nam ik de SP even apart. ‘Ik vind het echt hartstikke leuk dat zij haar vader meeneemt. Mijn ouders zijn helaas allebei overleden. Ik had ze dolgraag een keer op een reis meegenomen maar dat heeft helaas nooit zo mogen zijn. Een situatie als deze is dus best kwetsend voor mij, en daarbij is het voor iemand die je niet kent onmogelijk om te bepalen wie voor jou belangrijk is. Mocht het om veiligheid gaan, dan snap ik de vraag wel want..’. Ik wilde zeggen dat sommige collega’s iemand meenemen die ze vorige week in de kroeg hebben ontmoet, en die wil je natuurlijk niet in de cockpit, maar ze onderbrak me en zei ‘Ja, die nemen hun kapster mee.’ Ik moest lachen. ‘Toevallig is hij mijn kapper, maar het is ook mijn beste vriend’. We lachten samen en het zorgde gelijk voor een meer ontspannen sfeer. De SP toonde begrip en beloofde het met de captain te bespreken.

Aan boord kwam de gezagvoerder naar mij toe, verontschuldigde zich en beloofde dat alles gewoon op volgorde zou gaan. Zoveel begrip gaf me een warm gevoel. Uiteindelijk is de vader van de collega helaas niet meegekomen, maar met z’n allen hebben we er toch een geweldige reis van gemaakt. En je begrijpt.. mijn haar zat de hele reis fantastisch! <<< 

 
Cora Dessing