Europa in het kort

Euro-commissaris Frans Timmermans heeft het zogenaamde Fit for 55 pakket gelanceerd om de luchtvaart C)2 neutraal te krijgen voor 2050. In dit pakket zitten maatregelen die met name de Europese luchtvaartmaatschappijen raken, zoals bijvoorbeeld een verplichting om in Europa sustainable Aircraft fuel (SAF's) te tanken. SAF's zijn scvhaars en vele malen duurder dan gewone kerosine. Voor regionale Europese luchtvaartmaatschappijen, denk aan Transavia en easyJet, die bijna alleen binnen Europa opereren, zijn de effecten gelijk. Intercontinentaal opererende luchtvaartmaatschappijen worden echter onevenredig geraakt omdat hun concurrenten hier veel minder mee te maken hoeven te krijgen. Een KLM vlucht van Amsterdam naar Singapore wordt veel duurder door de SAF-verplichting, dan bijvoorbeeld een Qatar Airlines vlucht die vanaf Amsterdam alleen SAF moet tanken tot Qatar en vervolgens met gewone kerosine kan doorvliegen naar Singapore. Ook kan je je voorstellen dat luchtvaartmaatschappijen creatieve route's zullen gaan kiezen. Op weg naar Hong Kong even naar beneden in Istanboel, gewone en veel goedkopere kerosine tanken en weer door.

EurECCA voert gesprekken met Euro-parlementariers over de verschillende onderdelen van het Fit for 55 plan. Ook spreken we  met beleidsmedewerkers van het cabinet van EU commissaris Valean van transport en met permanente vertegenwoordigers van de lidstaten in Brussel. We brengen die elementen van deze plannen onder de aandacht, die de eerlijke concurrentie verstoren doordat ze, of niet/of slechts gedeeltelijk gelden voor luchtvaartmaatschappijen uit derden landen, of omdat ze voor EU luchtvaartmaatschappijen zo kosten verhogend zijn dat die niet meer concurrerend kunnen opereren.

Ook zijn we erg gespitst op de plannen van EASA om langere vliegtijden mogelijk te maken door concepten te ontwikkelen over Extended Minimum Crew Operations (eMCO) en Single Pilot Operations (SiPO). Je moet dan denken aan slechts 1 vlieger on duty in de cockpit, ook tijdens de zogenaamde critical fases of the flight zoals take off een landing. De andere vlieger is dan ‘af’ buiten de cockpit. Met als stip aan de niet eens zo verre horizon (2045) 1 vlieger in de cockpit en de andere vlieger die vanaf de grond mee kijkt, tot besturing van het vliegtuig volledig vanaf de grond, als een drone. Science fiction? EASA denkt van niet, want redeneren ze: de machine kent geen human error en is dus veiliger.

EurECCA en de European Cockpit Association (ECA) ontwikkelen op dit moment een sterke lobby om dit soort ontwikkelingen het hoofd te bieden. De veiligheid in de luchtvaart heeft zich sterk positief ontwikkeld door te leren van fouten en de verbetering van Veiligheidsstandaarden. Daarbij speelt in eerste instantie vaak een technisch falen een rol en pas daarna, bij het oplossen van de technische problemen, een mogelijke human factor. Bovendien is een van de uitgangspunten in de luchtvaart dat iemand die beslist dat een vliegtuig de lucht in kan, zelf meevliegt. Het gaat dus niet alleen vliegers aan, de coördinatie tussen cockpit crew en cabinepersoneel gedurende alle fases van de vlucht is een van de pijlers onder de veiligheid in de lucht.

Lees ook de position paper van EurECCA: “EurECCA calls for the integration of cabin crew perspective in the development of EASA’s eMCO and SiPO concepts” op www.eurecca.eu.

Annette Groeneveld
European Affairs/Pension Advisor