Deze week ontvingen we van KLM een eerste concept van haar Sociaal Plan voor cabinepersoneel, deels gebaseerd op de inbreng van de VNC en FNV Cabine. Vandaag zijn we hier gezamenlijk doorheen gelopen en in ons verslag lees je de hoofdlijnen.

De luchtvaart zit - buiten ieders schuld om - door corona in de grootste crisis ooit. We zien met lede ogen aan hoe de financiële schade daarvan impact heeft op KLM en daarmee op ons als personeel. We zijn allemaal collega’s en delen dus samen de zorg over en voor de toekomst en willen daarom komen tot een een goed en gedegen sociaal plan.

Ingrediënten Sociaal Plan
Dat Sociaal Plan bestaat grofweg uit twee fases: de eerste fase is de inzet van middelen om zoveel mogelijk weg te blijven van gedwongen afscheid van cabinepersoneel. De tweede fase is de situatie waarin gedwongen ontslag niet kan worden voorkomen. Dan is het zaak om de nadelige gevolgen voor de betreffende collega’s zo goed als mogelijk op te vangen. De afspraken in een Sociaal Plan dienen als vangnet en zullen de status hebben van een cao en zijn dus bindend.

Fase 1
Van de eerder door ons voorgestelde middelen heeft KLM nu positief gereageerd op:
> detachering binnen de KLM groep;
> overstap naar de zorg;
> overstap naar het onderwijs;
> een deeltijd variant op de Vrijwillige Vertrekregeling, dus gedeeltelijk met de VVR;
> het verruimen van permanente deeltijdregeling voorafgaand aan pensioen.

Bovengenoemde zaken worden momenteel verder uitgewerkt.
Verder wil KLM momenteel niet mee in onze ideeën over:
> het opnieuw uitzetten van een volledige VVR, zij vindt dat een herhaling van zetten. Wij achten het echter niet ondenkbaar dat cabinecollega’s vanwege de nieuwe manier van werken met de coronamaatregelen en de veranderende dynamiek aan boord/op de route of door de aanstaande bezuinigingen op arbeidsvoorwaarden toch alsnog de keuze willen maken om wel voor een VVR te kiezen.
> het opnemen van behoud van IPB faciliteiten in het sociaal plan omdat dit ‘lastig’ is.

Fase 2
Naar verwachting zal er nog een lange tijd minder werk zijn wat, ondanks inzet van middelen om boventalligheid te voorkomen, mogelijk leidt tot overtolligheid. We kunnen gedwongen ontslag dus helaas niet per definitie uitsluiten. Mochten de opties ter voorkoming van overtolligheid inderdaad niet afdoende zijn om gedwongen ontslag te voorkomen, dan willen wij bij gedwongen vertrek een suppletieregeling voor de betreffende collega’s afspreken. Dit houdt in dat het eventueel nieuwe inkomen uit een andere baan of een uitkering voor een (nog nader overeen te komen) periode door KLM wordt aangevuld tot het salaris dat van toepassing was ten tijde van ontslag. Daarnaast gaan we voor afspraken over wederindiensttreding, dat wil zeggen dat zodra KLM weer vacatures openstelt, je na gedwongen ontslag terug kunt keren bij voorkeur in je eigen functie met behoud van arbeidsvoorwaarden.

Verschil van inzicht
De twee grootste verschillen van inzicht tussen KLM en de VNC zijn dat KLM voor een eenmalige beëindigingsvergoeding gaat in plaats van een suppletie van 3,5 jaar. En dat wij voor cabinecollega’s die eventueel gedwongen afscheid moeten nemen de binding met KLM willen zekerstellen middels een langdurige terugkeergarantie. Cabinepersoneel heeft vaak een sterke binding met KLM; denk maar aan het blauwe hart. Daarom wil de VNC gedurende de looptijd van het Sociaal Plan (bijna 5 jaar) een terugkeergarantie. De luchtvaart is namelijk onvoorspelbaar en het blijft ook denkbaar dat er in de komende jaren weer groei in de luchtvaart komt.

Voor aanstaande vrijdag staat een vervolg overleg gepland, dan horen we ook hoeveel cabinecollega’s er voor uiterlijk december 2020 middels VVR uitstromen.

KLM bestuur